Rekolekcje Wielkopostne – 28 - 30.03.2025
"A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się"
W dniach od 28 do 30 marca 2025 przeżywaliśmy w naszej parafii Rekolekcje Wielkopostne, które poprowadził ksiądz Jan Jagiełka będący obecnie proboszczem w parafii Św. Bartłomieja Apostoła w Szczekocinach.
Rekolekcje rozpoczęły się w piątek o godzinie 16:00 Drogą Krzyżową, po której odprawiona została msza święta z nauką rekolekcyjną przygotowującą do sakramentu pokuty i pojednania. Podczas homilii ksiądz rekolekcjonista zwracał uwagę, że każdy z nas powinien tak przygotować się i przeżywać spowiedź świętą jakby to miała być ostatnia spowiedź w jego życiu. Podczas sakramentu pokuty kapłan, który spowiada, działa w osobie Chrystusa, tak więc zawsze podczas spowiedzi spotykamy się z Jezusem Chrystusem. Jeżeli szczerze wyznamy Mu wszystkie grzechy, będziemy za nie żałować i postanowimy poprawę, wtedy Jezus będzie miał dostęp do naszego serca i dokona cudu przebaczenia wszystkich naszych grzechów. Sprawując więc sakrament pokuty, gdy przystępujemy do spowiedzi i wypełniamy wszystkie warunki z tym sakramentem związane, Kościół oddaje cześć Bogu Ojcu przez Chrystusa w Duchu Świętym, a wierny otrzymuje Boże miłosierdzie, przebaczenie.
Drugi dzień rekolekcji był dniem, w którym wierni mieli możliwość skorzystania z sakramentu pokuty i pojednania. Podczas homilii ksiądz rekolekcjonista obszernie poruszył temat rodziny i jej funkcji – kapłańskiej, nauczycielskiej i królewskiej. Ks. Jan zwrócił uwagę jak kluczowa w życiu każdego człowieka jest rodzina: w niej przychodzimy na świat, wychowujemy się, a potem zakładamy własną. Rodzina zazwyczaj towarzyszy nam również w ostatnich chwilach naszego życia. Bardzo ważne jest aby Bóg w rodzinie był na pierwszym miejscu, abyśmy potrafili nie tylko prosić Go o pomoc ale również dziękować za każdy dzień, za każdy sukces ale też za troskę i niepowodzenie, gdyż to one właśnie najbardziej zbliżają nas do Boga. Powinniśmy też potrafić dziękować sobie nawzajem i wspierać się dobrym słowem. Funkcję kapłańską spełniamy w rodzinie m.in. podczas Wigilii gdy modlimy się i dzielimy opłatkiem, czy błogosławiąc przed każdym posiłkiem. Funkcja nauczycielska rodziny polega m.in. na wychowaniu dzieci w wierze, wygospodarowaniu czasu na wspólną rodzinną modlitwę ale też dbaniu o siebie nawzajem – trosce o to żeby mąż, żona, domownicy mogli iść przez życie do osiągnięcia zbawienia. Wreszcie w rodzinie mamy możliwość ustalania zasad postępowania, które pozwolą nam być lepszymi chrześcijanami np. w tym domu nie przeklinamy, nie obmawiamy, spotykamy się wieczorem na wspólnej modlitwie. To jest właśnie funkcja królewska rodziny.
Trzeci, ostatni dzień rekolekcji parafialnych przypadł w czwartą niedzielę Wielkiego Postu – zwaną niedzielą radości (Laetare). W tym dniu usłyszeliśmy w Ewangelii przypowieść o synu marnotrawnym, która ukazuje bezwarunkowe miłosierdzie Boga, który zawsze przyjmuje nas z powrotem, niezależnie od naszych błędów. Historia ta podkreśla znaczenie przebaczenia i pokazuje, jak ważne jest wybaczenie sobie nawzajem.
„A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go” (Łk 15, 20). Tak właśnie zawsze się cieszy i głęboko wzrusza Jezus Chrystus, kiedy w szczerości i z pokorą serca przystępujemy do spowiedzi.
Czy są, więc jakiekolwiek powody, aby się lękać spotkania z Bogiem, który czeka na każdego grzesznika, aby go obdarować pełnią swojej miłości i miłosierdzia?
