Odpust parafialny - 10.05.2024

„Święty Izydor wołkami orze, a kto go poprosi temu pomoże”

W piątek 10 maja przeżywaliśmy w naszej parafii uroczystość odpustową wspominając Świętego Izydora patrona rolników, osób ciężko pracujących, który opiekuje się zwierzętami gospodarskimi, a także wspomaga podczas susz. W ikonografii przedstawiany jest jako chłop modlący się pod krzyżem, a za nim w tle anioły orzą pole.  

Uroczystej sumie odpustowej o godzinie 12:00 przewodniczył Dziekan Dekanatu Żarnowieckiego – Ksiądz Marek Luty. Na mszy świętej licznie obecni byli również księża z dekanatu, którzy udzielali Sakramentu Pokuty i Pojednania. Podczas homilii Ksiądz Dziekan przybliżył nam życiorys Świętego Izydora oraz opowiadał o cudach, które wydarzyły się za jego wstawiennictwem.

Św. Izydor Oracz żył w Hiszpanii na przełomie XI i XII w. Urodził się w Madrycie ok. 1080 r. Pochodził z ubogiej, ale szczerze religijnej rodziny. Wychowywany był według zasady: „Módl się i pracuj, a Bóg ci dopomoże”. Od  dzieciństwa Izydor pomagał swoim rodzicom w pracy. Bieda w domu zmusiła Izydora jako młodzieńca do pracy w charakterze parobka w gospodarstwie bogatego sąsiada – Jana Vargasa. By zarobić na utrzymanie, w pocie czoła uprawiał rolę, orał i siał. Z tego okresu jego życia pochodzi piękna legenda, która głosi, że pewnego razu Izydor został oskarżony, że za dużo się modli, a za mało pracuje. Pana zdziwiły takie oskarżenia, gdyż zawsze powierzone Izydorowi obowiązki były wykonywane na czas. Właściciel ziemski postanowił się przyjrzeć pracy oracza. Wyszedł więc na pole i zobaczył, że rzeczywiście Izydor modli się pod krzyżem, a w tym czasie anioły pługiem orzą za niego pole. Po skończonej modlitwie okazało się, że praca już jest wykonana. Właściciel majątku tak się zdumiał tym. co zobaczył, że już nigdy więcej w żadne oskarżenia nie wierzył. Uznał to za cud i znak od Boga. Wziął to za dobrą wróżbę i doszedł do wniosku, że takiego pracownika warto mieć w gospodarstwie, gdyż Boże błogosławieństwo może spłynąć także i na niego. Owa legenda znalazła swój wyraz w dodawanym św. Izydorowi przydomku „Oracz” (dla odróżnienia od św. Izydora z Sewilli, arcybiskupa i doktora Kościoła) oraz w ikonografii chrześcijańskiej, która przedstawia go jako człowieka pogrążonego w modlitwie. Jego atrybutami są w ikonografii: anioł, którzy orze podczas modlitwy świętego, pług zaprzężony w dwa woły, kłosy, różaniec, laska, spod której wypływa źródło.

Św. Izydor umiejętnie łączył modlitwę z pracą, stając się wzorem nie tylko dla rolników, ale wszystkich chrześcijan. Modlitwą uświęcał codzienne czynności, znajdując w niej pokrzepienie i spokój oraz czerpiąc siły do wspomagania bliźnich. Nią zaczynał i kończył każdy dzień i każdą pracę. Wcześnie rano, zaraz po zbudzeniu  wielbił Pana Boga i nucił pobożne pieśni.  Skłaniał  do modlitwy także innych. Ponieważ sam nie był wykształcony, modlił się o mądrość, a z nauki Kościoła czerpał cele dla swojej pracy i swojego życia.  Swoje uciski, niepowodzenia i trudności  znosił z cierpliwością i wtedy również  zwracał się ku Panu Bogu, często śpiewając hymny dziękczynne.  Jego modlitwom polecano się w najcięższych przypadkach, często doznając cudownych jej skutków. Tego doświadczył i sam gospodarz, u którego pracował. Córka Juana Vargasa po długiej i ciężkiej chorobie umarła. Stroskani rodzice uciekli się do pośrednictwa Izydora. Ujęty wielką litością nad smutkiem swoich gospodarzy, Izydor upadł na kolana, a po chwili gorącej modlitwy wskrzesił dziewczynkę wobec wielu osób tam wówczas zgromadzonych.

Również sam św. Izydor oraz jego żona, błogosławiona Maria Toribia (z Cabez), doświadczyli wielkiego dobrodziejstwa za pośrednictwem Najświętszej Maryi Panny, do której mieli wielką cześć. Żyli spokojnie i szczęśliwie. Pewnego razu ich kilkuletni synek wpadł do głębokiej studni. Nieszczęśliwi rodzice widząc, że wszelka ludzka pomoc już  na nic się przyda, ze łzami zaczęli wołać Matki Bożej. Nie zawiodła ich ufność w Jej opiekę. Woda w studni nagle sama się podniosła i wyrzuciła na wierzch dziecko żywe i zupełnie zdrowe, mimo że znajdowało się długi czas pod wodą i wszyscy byli pewni, że już nie żyje.

Sława jego świętości i cudów tak się rozszerzała, że polecano się jego  modlitwom w najcięższych wypadkach. Często doznawano cudownych jej skutków. Swoją głęboką wiarą Izydor dzielił się z bliźnimi. W pokorze czynił uczynki miłosierdzia względem innych. Pomagał potrzebującym nie oczekując w zamian zapłaty. Wierzył, że  nagrodę otrzyma od Pana Boga. Kalekom dawał jałmużny. Godził zwaśnionych sąsiadów. Nikogo nie obrażał. Szanował prawa innych. Gdy dowiadywał się o nieszczęściu bliźniego, wspierał go, pocieszał i sam starał się naprawić szkodę. Zdarzało się, że przyodziewał nagich, a potrzebującemu oddał ostatni kawałek chleba.  Gdy lud we wsi cierpiał z powodu suszy, Izydor uderzył laską w ziemię, a z tego miejsca wytrysnęło źródło wody.

Zmarł 15 maja 1130 r. i został pochowany na cmentarzu św. Andrzeja w Madrycie. Po blisko 500 latach wydobyto jego ciało. Okazało się, że pachniało wonnościami i przez ten czas nie poddało się rozkładowi.

Najsilniej kult św. Izydora zakorzenił się i najdłużej przetrwał w rejonach i krajach o największej tradycji rolniczej. W Polsce istnieje wiele kościołów i kaplic pod jego wezwaniem, a w wielu starych świątyniach można podziwiać jego ołtarze, obrazy, feretrony czy wizerunki na chorągwiach.

Na jego przykładzie widać, że każda praca może dać człowiekowi dużo satysfakcji i być twórcza wtedy, kiedy jest wykonywana z miłością.

Zwieńczeniem uroczystości odpustowych było wystawienie Najświętszego Sakramentu oraz procesja wokół kościoła, po której odmówiono litanię do Matki Bożej oraz litanię i modlitwę do Świętego Izydora. Na koniec Ksiądz Dziekan Marek Luty udzielił wiernym Bożego Błogosławieństwa oraz odpustu zupełnego dla wszystkich, którzy skorzystali z łaski tego dnia.

Modlitwy do św. Izydora Oracza

Panie Boże Wszechmogący, Stworzycielu wszechświata i Ojcze nasz, dałeś mi we władanie świętą matkę ziemię, każesz mi ją uprawiać, orać, siać i zbierać, aby uzyskać plony, każesz mi hodować zwierzęta, aby te wytwory Twojej hojności w przyrodzie i mojej pracy służyły za pokarm ludziom; daj mi umysł sprawny i zdrowy, bym mógł czynić dobrze, daj mi serce prawe, bym wytwarzał zdrową żywność i na tyle obfitą, by żywić tych, którzy pracują w innych zawodach; daj mi umysł światły i serce szerokie, abym rozumiał, że pierwszą i najważniejszą rzeczą jest nie szkodzić nikomu, ani ludziom, ani przyrodzie, a potem dopiero abym mógł zapewnić taką ilość pokarmu, by służył wszystkim, którzy go potrzebują. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Litania do św. Izydora Oracza

Kyrie, eleison, Chryste, eleison, Kyrie, eleison.

Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.

Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.

Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami.

Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami.

Święta Trójco, jedyny Boże, zmiłuj się nad nami.

Święta Maryjo, módl się za nami,

Święta Boża Rodzicielko,

Święta Panno nad pannami,

Święty Izydorze, wierny sługo Boży, módl się za nami

Święty Izydorze, patronie ludzi ubogich,

Święty Izydorze, wzorze ludzi pracowitych,

Święty Izydorze, ozdobo i pociecho nasza,

Święty Izydorze, oraczu błogosławiony,

Święty Izydorze, rolniku szczęśliwy,

Święty Izydorze, pracowniku pobożny,

Święty Izydorze, prostotą urzekający,

Święty Izydorze, mądrości niebieskiej pełny,

Święty Izydorze, Sługo Boży dobry i doskonały,

Święty Izydorze, Sługo Boży łaskawy i cichy,

Święty Izydorze, Sługo Boży pokorny i sprawiedliwy,

Święty Izydorze, Sługo Boży roztropny i miłosierny,

Święty Izydorze, Sługo Boży szczery i bogobojny,

Święty Izydorze, Sługo Boży trzeźwy i cudzego nie pragnący,

Święty Izydorze, Sługo Boży przykazań świętych przestrzegający,

Święty Izydorze, Ojcze ubogich,

Święty Izydorze, mistrzu nabożeństwa,

Święty Izydorze, władzy swej posłuszny,

Święty Izydorze, przez Boga uczony,

Święty Izydorze, z Aniołami zrównany,

Święty Izydorze, między Świętych policzony,

Święty Izydorze, nad królów wywyższony

Święty Izydorze, przez łaskę i miłość tobie daną,

Święty Izydorze, przez pokorę, jałmużnę i miłosierdzie twoje,

Święty Izydorze, abyśmy z grzechów powstali,

Święty Izydorze, abyśmy żywot nasz polepszyli,

Święty Izydorze, abyśmy łaskę Bożą otrzymali,

Święty Izydorze, abyśmy czyny twoje naśladowali,

Święty Izydorze, abyśmy od gniewu Bożego i wszystkiego zła wolni byli,

Święty Izydorze, abyśmy się w tym świecie nie zadomowili,

Święty Izydorze, abyśmy o Panu Bogu zawsze pamiętali,

Święty Izydorze, abyśmy Go sercem całym miłowali,

Święty Izydorze, abyśmy od głodu i wojny zachowani byli,

Święty Izydorze, abyśmy w dzień sądny po prawicy Bożej stanęli,

Święty Izydorze, abyśmy przy śmierci pomocy i ratunku twego doznali,

Święty Izydorze, abyśmy z tobą w niebie Pana Jezusa oglądali,

Święty Izydorze, abyśmy z Maryją i z tobą radości wiecznej zażywali,

Święty Izydorze, wielki Wyznawco,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

W.: Ja jestem winnym krzewem,

O.: Mój Ojciec jest rolnikiem.

Módlmy się:

O przezacny mieszkańcu niebieski, św. Izydorze, proszę cię pokornie, abyś o mnie, grzeszniku, nędzami i pokusami różnymi doświadczanym, pamiętać raczył przed majestatem Pana, Boga naszego, aby On przez zasługi i przyczynę twoja raczył mnie za­chować od wszelkiego zła na duszy i na ciele. A wyproś mi łaskę do wypełniania świętych Jego przykazań i do coraz pobożniejszego życia. Przez św. Izydora, któregoś Boże, przy ciężkich pracach dziwną świątobliwością życia obdarował, daj nam, prosi­my Cię pokornie, abyśmy za jego przyczyna zachowani od wszel­kiego zła, pracując około rzeczy doczesnych, zapracowali sobie na wieczną szczęśliwość. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Boże, spraw, abyśmy dzięki św. Izydorowi, świętemu rol­nikowi, mogli pokonać naszą pychę i zawsze służyć Tobie z poko­rą, w której sobie upodobałeś. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.